28 Ekim 1988: Raul Pelllegrin ve Cecilia Magni Camino Yaşıyor!

FPMR (Front Patriotique Manuel Rodriguez) 28 EKİM 1988 Raul Pellegrin (Kumandan Jose Miguel) ve Cecilia Magni Camino (Komutan Tamara) anısına…

Raul Pellegrin 28 Ekim de doğdu. Tinguirirri nehrinde ölü olarak bulunduğunda tarih yine 28 Ekimi gösteriyordu ve 33 yaşındaydı.

1975 yılında Küba’daki Antonio Macco des Forces Armees Revolutionnaires okuluna kaydını yaptırdı. Fidel Castro Kübası onun gibi yüzlerce Latin Amerikalı gence bu okulun kapısını açmıştı. 3 yıl boyunca tüm diğer Kübalı öğrencilerle birlikte aynı eğitimi alarak subay rütbesi ile Küba düzenli ordusuna katıldı. En önemli özelliklerinde biri olan disiplin ve astlarına gösterdiği saygı, politik–askeri savaş çizgisine olan tam inancı onu diğer subaylardan ayırıyordu. 1979 yılında Nikaragua halkının yanında, özgürlük savaşına katılarak edindiği pratik deneyimleri daha sonra FPMR saflarında artarak devam edecekti.

Neden Pellegrini genç bir Şili’li olarak Kübada askeri okulda okumuştu ? Bu soruya kendisinin verdiği cevap : « Çünkü Şili ordusu, cuntacılar ve kriminal suçlular tarafından yönetiliyor. Hristiyan-Demokrat partinin liderleri ile birlikte, Şili halkının oyları ile seçilen Devlet Başkanı Salvador Allendeye karşı Amerikan emperyalistleri ile birlikte cunta örgütlemişlerdi. »

Şili Komünist Partisi üyesi olması ve Nikaragua da elde ettiği askeri deneyimler sonrası FPMR’in en yüksek komutasında ve tek sorumlu olarak görev almasını sağlamıştı. Artık « Benjamin »kod adı yoktu, ne de Nikaraguada kullandığı « Rodrigo ». O artık Şili’nin sosyalizm kavgasının ölümsüz, unutulmaz lideri « Kumandan Jose Miguel »di.

Komünist savaşçılar, ülke içindeki Rodriguistesler ve diğer enternasyonalist savaşçılarla birlikte kurulan Politik-Askeri savaş örgütü FPMR olarak diktatörlüğe karşı zorlu bir savaşı başlatıyordu.Yapılan her eylem Şili halkında büyük bir sempati yaratıyordu. « La Guerre Nationale Patriotique(GPN) » (Ulusal Halk Savaşının) stratejik ordusunun mimarıydı. GPN’in güçlenmesini destekliyor, ülkeye dayatılan « uyumlu siyasi çözüme » innmıyordu, sosyal eşitsizliğin giderilmesinin siyasi ve askeri mücadele ile mümkün olacağını söylüyordu. Şili halkı bunun farkındaydı. Şili Komünist Partisi ile olan ideolojik ayrılık giderek kesinleşiyor ve Şili deki FPMR liderliği giderek otonom bir özgürlüğe sahip oluyordu. 21 Ekim 1988 yılında 4 şehrin ele geçirilmesi ve başkent Santiago’daki büyük mitinglerin örgütleyicisiydi.

28 Ekim 1988 de Komutan TAMARA (Cecilia Magni Camino) ile birlikte Los Quenes şehrine düzenledikleri askeri operasyonda canlı olarak yakalanacaklardı. Yapılan ağır işkenceler sonrası yaşamını yitirip Komutan Tamara ile birlikte nehire atılmışlardı.

CECİLİA MAGNİ CAMİNO

Anne, politik-askeri komutan TAMARA, ünüversitede sosyoloji öğrencisiydi.1970 yıllarda ailesinin ona sunduğu tüm zenginliğe rağmen kendisini Pinochet rejimine karşı yürütülen mücadele ile bütünleştirdi. Komünist Gençler Birliğine (JJCC-Juventudes Comunistas de Chile) üye oldu. Şilinin kaderinin değişmesinin tek ve geçerli yolunun mücadeleden geçtiğini kavramıştı. Rafael Walker ile evliydi ve bir kız çocuğuna hamileydi. 1982 yılında eşinden ayrıldığında FPMR ile olan siyasi ilişkisi giderek ideolojik zemini sağlam bir komutanın doğuşunun habercisiydi. Yoldaşlarından bir tanesi Tamara Bunke’nin anısına ona TAMARA adını takmıştı. Genç yaşına rağmen örgüt içerisinde hızla yükseliyordu ve FPMR’in komutan kademesindeki tek kadındı.

Yapılan bir söyleşide « Gurubun sorumlusu ve benim dışımda kalanların hepsi erkek, hiç bir zaman problem yaşamadım, onlar beni savaştaki bir kadın olarak görüyorlar. Bir keresinde beni ilk defa belimdeki silah ve bombalarla görünce o an güzel olduğumu söylediler o kadar » diyecekti.

Katıldığı eylemler arasında ; ilk eylemi Talca’daki demiryolu köprüsünün havaya uçurulması, Prvidencia bölgesindeki döviz bürosunun soyulması, ki bu eylemde aynı zamanda motoru kullanan kişiydi ve kurşun yağmurundan son anda kurtulmuştu.

Komutan olarak Santiago ve Rancaqua bölgelerinden sorumluydu. Görevlerinin arasında örgüte eleman kazandırmanın yanısıra, yapılacak eylemlerin lojistik desteğininde örgütlenmesi vardı. Yaşadığı bütün pratik eylemlikler onu, 1986 yılında Pinoche’ye karşı düzenlenen ve « 20. yy’ın eylemi » olarak adlandırılan (Operation 20e siecle) operasyonun lojistik komutanlığına taşımıştı. Eylemin komutanı Jose Joaquin Valenzuela Levi’nin (Komutan Ernesto) yardımcısıydı. Görevi tam olarak eyleme katılacak olan kişilerin barınma sorunlarını çözmek, eylemde kullanılacak araba ve silahların taşınma işlemlerini örgütlemekti. Tutulan eve 21 adet silah, bombalar, bazukalar ve üç arabanın güvenli bir şekilde transferi de yürütülen çalışmalara dahildi.

Son anda gelen bir haberle eyleme direk olarak katılması engellenmişti. Eylem sonrası eylemcilerin sağ kurtulma olasılığının düşük olması ve kendisinin sahip olduğu lojistik ilişkiler gereği eylem sonrası gereklililikler göz önüne alındığında eylem dışı kalmıştı.

1988 yılına kadar bir çok görevi yerine getirmişti. Aynı yılın Ekim ayında yoldaşı ve FPMR in tek komutanı Raul Pellegrin Friedmann ile VII Rejion de Maule bölgesindeki Les Quenes şehrini ele geçirme operasyonuna katıldı. 28 Ekim 1988’de Tinguiririca nehrinde ölüsü bulunacaktı. Boynunda FPMR’in fuları vardı. 31 yaşındaydı. Yapılan otopside elektrik işkencesinin izleri bulunmuştu. Yoldaşı Komutan Raul Pellegrin ile birlikte canlı olarak ele geçirilmişlerdi ve ağır işkenceler sonrası öldürülerek nehre atılmışlardı.

FPMR ve Şili’nin tarihine en önde savaşan bir kadın komutan olarak geçmişti. Şili onu hiç bir zaman unutmayacaktı.

Cecilia Magni Camino’ya kızı Camila Walker Magnin in

28 Ekim 2017 tarihinde yazdığı Mektup.

Anne, bir şeyleri neden yaptığını tanrı bilir derler. Hepimizi birbirine bağlayan bilinçli ve zeki bir yaratılışın dokusunu tanıdığımı biliyorum. Hayat bana her olaydan, eylemden, insandan veya gerçeklikten en iyi yönleri çekip almamı öğretti. Çünkü senin ölümün, senin yokluğun ve bu boşluğu doldurmak için katettiğim yol bu örgünün bir parçası.

Bugün artık seni aramıyorum, çünkü seni kendimde buldum. Çünkü bugün daha önce hiç yapmadığımız ve çocukluğumu söylememe gerek yok, gençliğimde çok özlediğim en güzel sohbetleri yaşıyoruz. Babam (Rafael Walker) bir keresinde bana herkesin taptığı mükemmel bir kadın olmadığını söylemişti ve evet bu gerçek, bir çok hatan vardı ama bu gerçek seni benim için insan yaptı ve ilk defa bunu biliyordum. Birinden doğdum, bir mücize olarak dünya ya inmedim. Aksine ben senin kanının kanıyım, gücünün kuvvetinin, deliliğinin, güzel deliliğinin… Çünkü delilikten pay alman gerekiyor, öyle cesur, öyle adanmış, öyle hayattan önce durmuş olmak, seni insan yapmak, senden bir şeyler öğrenmeme, en iyini almama ve yokluğu kendi varlığımla doldurmama izin verdi.

Kendimi doldurmanın yolu kolay değildi. Çünkü önce kendimi boşaltmam gerekiyordu. O boşluk acı, keder, korku, ihtiyaç, yalnızlık, kalp kırıklığı, öfke, üzüntü, hastalık ile dolmuştu. Senin ölümünü hiç görmedim ve seni aramayı bırakmam yıllar aldı. Diğerlerinin beni neyin doldurduğunu görmem, hatta tüm anıları, düşünceleri, duyguları ve inançları silmeye, temizlemeye havalandırmaya ve yeniden düzenlemeye başlamam daha da uzun yıllar aldı. Ama yapılabilir! Ve hala sürecin içinde olmama rağmen bugün kendimi taze ve verimli topraklar gibi hissediyorum. Yeni tohumlar ekebilirim ; sevgi, saygı kendime başkaları için değerfarkındalık, neşe, dans, şifa, müzik, gülümsemeler, oyunlar, şarkı söylerim, dinlerim… Hayatım için istediklerimin tohumları. Böylece her şey bende, etrafımda, kızımda ve çocuklarında ve hepsinin çevresinde büyümeye devam ediyor.

Mektubundan yararlanıyorum anne, sadece Magni soyadını okuyarak veya duyarak bana parlak gözlerle bakan herkes teşekkür etmek için bana geldiler ve evet bunu öğrendiler. Ben senin kızınım, beni defalarca çağırdıkları gibi Komutan Tamara’nın kızıyım. Parlak ve duygu dolu onca göz bana dünyada bıraktıklarının değerini öğretti anne, verdiğin onca sevgiyle, binlerce, milyonlarca Cecilia adında onca kız, onca Tamara, kitaplık, yazı, program, kitaplar bir sürü kırmızı karanfil, bir parçanız bu dünyaya yansıdı. Tıpkı Camilo Cienfuegos’un adını taşıdığım ve tüm o devrimci ateşi dünya’ya getirmek zorunda kaldığım gibi… Bir kereden fazla diri diri yaktığım ateş, yıllardır yakmadığım ateş ondan, sudan yeniden doğana kadar nasıl başa çıkacağımı biliyorum. Bu dünya’ya gerçekten yaşamaya hazır bir şekilde dönmeme izin veren eski törenlerde havanın ve toprağın görüntüsü… Gücünü her zaman gördüm, ama sadece başkaları için gördüm, kendim için değil. Çünkü ellerinin elimi sıkmasını, kollarının beni kucaklamsını, dudaklarının beni öpmesini, sözlerinin konuşmasını, ihtiyaç duymasını istedim. İçimdesin ellerim elini tutuyor, kollarım kucaklıyor, sesizliği ve boşluğu bozan sözlerim konuşuyor. Bugün varlığın beni tamamlıyor, beni güçlü kılıyor… Güçlü sen, güçlü ben, güçlü torunun, yeni tohum kızım.

Bu kadar çok şey öğrendiğim için, bu kadar çok sevgi için, bu kadar çok güç için, bu kadar çok şey için teşekkür ederim anne. Bugün seni yanımda götürüyorum ve sen bizim kanımızda, hafızamızda yaşıyorsun. Ve o kadar çok kalp , o kadar çok ruha ilham vererek yaşıyorsun ki, evet sonunda Tanrının bir şeyleri neden yaptığını anladım. Çünkü bu kumaşta sen varsın ; başkalarını daha güçlü olmaları, bize ulaşmaları, insanlaşmaları ve katılaşmış kalplerimizi cesaretle doldurmaları, yaşama ve aşk hayalleri için ilham verdiğin kopmayan güçlü bir iplik gibisin. Birbirinizin gözlerinin içine bakın ve ruhlarınızın, yargıların, renklerin ve sınıfların yere düşmesine izin verdiğini görün. Çünkü kralın ve dilencinin sofrasında böyleydi.

Sen, güzel kadın, bana sadece hayat vermekle kalmadın, aynı zamanda onu gerçekten yaşamak için her saniyemde bana eşlik ediyorsun.

Anne… Cecilia Magni… Komutan Tamara şimdi ve her zaman burada.

Camila Walker Magni

28 Ekim 2017

Çeviri :Kenan Büyük