Ecevit hükümetinin piyasaya sürdüğü Af Tasarısının kamuoyunda tartışıldığı günlerde, konu üzerine Bayrampaşa Cezaevi'nde kalan THKP-C/MLSPB tutsaklarından Hasan Demir'le yapılan röportajı sunuyoruz.

S: Hükümetin 'af tasarısı', siz siyasi tutsaklar üzerinde nasıl bir etki yarattı?
H.D.:Her devrimci yapı, af tasarısı karşısında kendi tutumunu deklare etmektedir. Af tasarısının siyasi tutsaklar üzerindeki etkisinin tesbitinde bu açıklamaları esas almak gerekiyor. Bunun dışında yorum yapmayı gerekli görmüyoruz. THKPC/MLSPB li tutsaklar olarak bizim, hükümetin 'af tasarısından' herhangi bir beklentimiz bulunmuyor. Gerici, faşist bir hükümetten devrimci siyasi tutsakları serbest bırakmasını, demokratik hakların genişletilmesi yönünde açık, tutarlı ve anlamlı adımlar atmasını beklemiyoruz.

S: Siyasal olarak "af"a nasıl bakıyorsunuz?
H.D.: Mevcut "af" tasarısını, devletin yeniden yapılanması planının bir parçası olarak ele almak gerekiyor.
Birincisi, devletin yeniden yapılanması sürecinde devlet içinde yaşanan iç çatışmaların (Susurluk vb çete skandalları), af aracılığıyla siyasi ve hukuki planda tümden gündemden düşürülmesi ve ortadan kaldırılması hedeflenmektedir. İkincisi, cezaevlerindeki devrimci tutsaklara yönelik saldırı planları için fiziki ve psikolojik zemin hazırlanmak istenmektedir. Üçüncüsü, devrimci tutsaklarda "af" beklentisi yaratmak ve uzun vadede bu beklentiler üzerinden bir çürütme politikası hedeflenmektedir. Mevcut "af", esas olarak böyle gerici faşist hedeflere hizmet etmektedir.
Öte yandan, insanlığın kurtuluşu için haklı ve meşru bir mücadele yürütürken tutsak düşen bir devrimcinin, kendisini tutsak eden Oligarşi'den "af" dilemesi ya da af beklentisi içinde olması, sözkonusu olamaz. Devrimci tutsaklar, haklı ve meşru mücadelelerinden hareketle, serbest bırakılmaları, özgürlüğün doğal hakları olduğu gerçeğini esas alırlar.
Af sorunu, siyasi tutsakların, adli tutuklu ve hükümlülerin serbest bırakılması sorunu, cezaevleri dışında da, başta insan hakları kurumları olmak üzere, demokratik ilerici kamuoyunun gündem maddelerinden biri durumundadır.
Bu kurumların sorunu ele alış tarzlarını, teknik bir hukuki terim olarak kimi zaman dile getirdikleri "genel af" (af'ın günlük kullanım dilindeki nedamet anlamından farklı olarak) kavramını ve talebini, ayrı değerlendirmek gerekiyor.
Bu noktada, genel olarak demokratik kamuoyu açısından da sorunun özünden anlaşılması gereken, devrimci tutsakların serbest bırakılması talebi ve mücadelesinin; genel demokratik mücadelenin ayrılmaz, esaslı bir parçası olduğu gerçeğidir.
Sorun ancak böyle anlaşıldığında ve genel demokratik mücadele geliştirildiğinde, bu talep emekçilere doğru biçimde mal olabilir ve Oligarşi'den koparılıp kazanılabilir.

S: Af'ın kapsamının sizce nasıl olması gerekiyor? (Kısmi, ayrımsız, genel af'tan mı yanasınız?)
H.D.: Tüm devrimci siyasi tutsakların kayıtsız şartsız serbest bırakılması gerekiyor. Öte yandan, devlet ve devletin örgütlediği çeteler tarafından işlenen suçlardan ötürü cezaevlerinde bulunanlar dışında tüm adli tutuklu ve hükümlülerin de serbest bırakılması gerekiyor. Çünkü bu konumdaki adli tutuklu ve hükümlüler, esas olarak mevcut kapitalist sistemin kurbanlarıdır. Ve serbest bırakıldıklarında, mağduriyetleri belli ölçülerde giderilecektir.

S: Adli tutuklular gibi, "bugün-yarın"çıkma beklentisi içinde misiniz?
H.D.: Böyle bir beklentimiz yok!

S: Kamuouyundan talebiniz nedir?
H.D.: Demokratik kamuoyu, mevcut "af" tasarısının gerici faşist karakterini ve hedeflerini teşhir etmeli ve buna karşı durmalıdır. Cezaevleri ve "af" sorunun gündemleştiği bu süreçte, tüm devrimci tutsakların ve yukarıda belirttiğimiz temelde adli tutuklu ve hükümlülerin serbest bırakılmasını temel alan çalışmalar, demokratik kamuoyunun yürüttüğü mücadelelerin asli unsuru haline gelmelidir.