BARİKAT, yine bir gecikme ve beklenti ile çıkıp elinize ulaşıyor.
Her sayıda bir "gecikme" ibaresi kullanmak bizim için de pek keyifli bir iş değil. Kaldı ki. bu konuda söylenebilecekler, daha doğrusu bir sunu yazısında söylenebilecekler oldukça sınırlı ve burada söylenebilenlerden sorunun boyulu pek anlaşılmıyor.
BARİKAT, önüne büyük boyutlar koyan bir anlayışın ilk adımlarından biri ve henüz bu boyutların çapının ifadesi olabilmekten uzak kalıyor. BARİKAT gerçekten önüne ciddi projeler koymuştur ve "uzayıp-kısalmayan" dergilerden biri olmak niyetinde değildir. Bu, hareketimizin sürece bakış açısının genişliğinden kaynaklanıyor. Ama geniş bir bakış açısına ve projelere sahip olmak da yetmiyor. Mali, insani, vb. bir çok açıdan aşılması gereken zorluklar var ve aşılması için kollektif çaba gerekiyor.
Ve kuşkusuz bunun için okurların çabası da gerekli. Klasik "dergi-okur ilişkisi"ni sağlıklı bulmuyoruz. Bunun aşılması gereken bir şey olduğunu düşünüyoruz. Her dostumuz, kendi devrimci pratiği içinde BARİKAT’ın gelişimine yardımcı olma görevini de önüne koymalıdır. Çevre haberlerini göndermekten, teknik malzeme imkanlarına kadar bir dizi görev hep aklımızın bir köşesinde olmalıdır.
***
Ülke gündeminin çok yüklü olduğu, krizin giderek içinden çıkılmaz hale geldiği günlerde yaşıyoruz. T.C.'nin partiyi kaybettiğini görmeyenlere gösteren Şırnak türü olaylar çok yoğun yaşanıyor ve öyle görünüyor ki giderek daha da yoğunlaşacak. Bir şeylerin yitirildiğini görmenin hıncıyla devlet bütün bir kenti yakıp yıkabilmeyi göze alıyor. Bu kadarla da kalmıyor, "kararlılık gösterisi" olsun diye özel olarak Kürt toprağında yapılan MGK toplantısında sürecin daha da sertleştirilmesi kararı alınıyor. Yakın gelecekte yeni GUERNİCA'ların yaşanması muhtemel görünüyor.
Saldırı Kürdistan'la sınırlı değil, çok sistematik olarak belirli bir plan dahilinde bütün demokratik-devrimci güçlerin üstüne gidiliyor. Bugün özellikle her türden kitlesel etkinlik polisin boy hedefi haline gelmiştir. Kesinlikle rastgele olmayan bir şekilde bütün hak arama çabaları, insanların biraraya gelip birlikte mücadele değerlerini ürettiği her eylemlilik bir şekilde engelleniyor. Devrimcilerin cenazelerinden, dayanışma gecelerine kadar bu böyle sürüyor.
Sultanahmet Cezaevi etkinliklerine yapılan saldırı da bu zincirin bir parçasıydı. Özellikle İnsan Haklan savaşçısı Didar Şensoy'un anma gecesinden bir kaç saat önce müdahalenin gerçekleşmesi, çevreyi kuşatan polisin içeriye girerek resimlere, panolara el koyması ve 20'nin üstünde insanı gözaltına alması çok anlamlıydı. Didar Abla'nın özgürlük mücadelesine tahammül edemeyen güçler 5 yıl sonra onun anılmasını bile içlerine sindiremediler.
Ama her şeye karşın Didar Abla yaşıyor, yaşadığını mezar başında toplanan, polisin engellemesine karşın geceye gelen insanlarla kanıtlıyor. Çürüyen ise onu katleden düzen güçleridir.
***
Bu sayımızda. Şırnak, Belediye Grevi, Özgür Gündem'e saldırılar, İnsan Haklan konusundaki yazılar daha belirgin bir yer kaplıyor.
Gelecek sayıda daha nitelikli yazılarla size ulaşacağımızı ve en önemlisi zamanında ulaşacağımızı umuyoruz.
Daha yetkin BARİKATlarda buluşmak ümidiyle...