l Mayıs Türkiye işçi sınıfı ve emekçi halkları için ne kadar önemli bir gün ise, oligarşik diktatörlük için de o denli önemlidir. Bütün dünya proleterlerinin ve emekten yana güçlerin l800'lü yıllardan buyana kutlaya geldikleri birlik, dayanışma ve mücadele günü olan l Mayıs ülkemizde de çok uzun yıllardan bu yana oligarşik diktatörlüğün engelleme, provakasyon tehditlerine rağmen, işçi sınıfı ve emekten yana güçlerce kutlanıyor. Hakim sınıflar sömürü ve baskıya dayalı kurulu düzenin devamını sağlamak için, güçlerinin bilincine varmalarını istemezler.
l994 l Mayıs'ında işçi sınıfı ve emekten yana güçler için olduğu kadar oligarşi açısından da çok önemli bir tarihsel sürece denk düştü.
Kürt ulusunun haklı, meşru talepleri karşısında, oligarşi tarafından tırmandırılan ekonomik maliyeti trilyonları aşan kirli savaşın çözümsüzlüğü, emekçi halkların sırtına yüklenen savaşın bu ekonomik maliyetinin yanında onca akan kanın da suçlusunun devlet olduğunu gizlememeye başladılar.
Türkiye tarihinin hiçbir döneminde yaşamadığı, ekonomik ve siyasal istikrarsızlığı nıyaşıyor.
Bu bunalımın faturası, yine Türk ve Kürt emekçi halklarına çıkarılmak isteniyor. TL'nin devalüe edilmesi istikrar paketi diye yutturulan, ama özünde işçilerin ücretlerinin dondurulması, herşeye %l00 zam demek olan 5 Nisan paketi daha fazla sömürü daha fazla baskı demek oluyor. Özelleştirme, taşeronlaştırma ile kitleler sermaye sınıfına peşkeş çekilirken, işsiz kalacak yığınlar sendikasız kalacak yığınların tepkisi, demogoji ve faşist terörle geriletilmeye çalışılıyor.
İşte bu l Mayıs'ta tam böylesi bir sürece denk düştü.
Düzen, devlet tükendi. Emekçi halk yığınlarının düzene, devlete ve diğer düzen kurumlarına (parlemento, partiler vb...) güvenleri tükendi, tükenme aşamasında.
Bu, çürümüş, tükenmiş düzeni ve devleti, layık olduğu tarih çöplüğüne atmak gerekiyor. Türk ve Kürt emekçi yığınlar ve emekten yana olan güçler ülkenin birçok yerinde olduğu gibi l Mayıs'ı özüne uygun işçi sınıfının birlik, dayanışma günü olarak kutlamak, faşist oligarşik devletin politikalarını teşhir etmek, mücadeleyi ve örgütlülüğü yükseltmek için İzmir'de de çalışmalar, tartışma, toplantı, örgütleme süreci bir ay öncesinden yoğun olarak başladı.
Türk ve Kürt emekçi yığınlarının tepkilerini, öfkesini pasifize etme görevi işbirlikçi sendika ağalarına verilmiştir.
Türk-İş ve onun gölgesinden kurtulamayan DİSK ve gericilikte Türk-İş'le yarışan Hak-İş devletin talimatı ile içi boşaltılmış l Mayıs kutlamak için her yola başvurdular.
İşçi sınıfının, emekçi yığınlarının bu güne kadar birçok şehitler vererek, bedeller ödeyerek kutlayageldiği l Mayıs'ı, başta Türk-İş olmak üzere büyük sendika federasyonları, kamu çalışanlarını da yanlarına alarak demokrasi platformu oluşturarak başvuru yaptılar, miting izni aldılar.
Sendikalar içi boşaltılmış, özünden saptırılmış, emekçi sınıfların kabaran tepkiselliğini alana hapsetmek için, sosyalistleri, devrimcileri, emekten yana güçleri ellerinden gelse alana almayacaklardı.
l Mayıs'ı "Milli l Mayıs"a dönüştürme, "Devlet Törenine" dönüştürme tavrına girdiler.
İstiklâl Marşı'nın okunacağı, bolca Türk bayrağının taşınacağı bir miting amaçladılar. Sosyalistler olarak l Mayıs'ın özüne uygun kutlanması için her yerde düşüncelerimizi açtık, tartıştık. Sosyalistlerin, emekten yana güçlerin olabildiğince güçlü, kitlesel ve disiplinli olarak l Mayıs'a katılmaları gerektiğini savunduk. Yurtsever çevreler ise "şovenizm gösterisi olacak, katılmamak gerek, bu l Mayıs'a katılmak ilkesizlik sorumsuzluk olur...vb." söylemlerle katılmadılar.
Sosyalist Dergiler Güçbirliği, Kamu Çalışanları Sendikalar Platformu, dernekler, diğer sosyalist devrimci emekten yana güçlerin büyük çoğunluğu katılma tavrı içinde oldu. Ve bu güçlerin kitlesi genel 25-30 bin kişilik kitlenin büyük bir bölümünü oluşturuyordu. En büyük kitleyi sosyalist dergiler korteji oluşturdu.
Saat l0.30'da toplanan kortejler, mitingin olacağı Cumhuriyet Meydanı alanına 2,5 saatte gelebildi.
İzmir Sosyalist Dergiler Güçbirliğinin ortak pankartı olan "YAŞASIN PROLETARYA ENTERNASYONALİZMİ" sloganının yazılı olduğu pankart polis tarafından alındı. Yine BARİKAT okurlarının açmak istediği "YAŞASIN DEVRİMCİ KURTULUŞ MÜCADELEMİZ" sloganının yazılı olduğu pankart da polis tarafından alındı.
Alana Deng-Direniş-Medya Güneşi-Sterka Rizgari-Özgür Halk katılmadılar. Devrim dergisi ise alana kadar yürüdü alana girerken ayrıldı.
Alanda İstiklâl Marşı söyletmek isteyen Türk-İş yönetimi başarılı olamadı. Dayatma İstiklâl Marşı'na katılım olmadığı için ikinci mısradan sonra kesildi. Ama l Mayıs Marşı bütün kitle tarafından coşkuyla söylendi.
Sendika ağalarının içi boş konuşmaları atılan sloganlarla işlevsiz kılındı. Alana sosyalistler, emekten yana olan güçlerin hakim olması olumlu idi. Yurtseverlerin katılmaması olumsuz idi.
Coşkunun eksik olmasına ve teknik eksikliklere rağmen son yılların en kitlesel mitingi ydi.
Mitingde, YAŞASIN 1 MAYIS-İŞÇİ MEMUR EL ELE GENEL GREVE-KAHROLSUN FAŞİZM-KAHROLSUN AMERİKAN EMPERYALİZMİ-KAHROLSUN SENDİKA AĞALIĞI- YAŞASIN İŞÇİLERİN BİRLİĞİ HALKLARIN KARDEŞLİĞİ-İŞTE I MAYIS YİNE ALANLARDAYIZ- SOSYALİST BASIN SUSTURULAMAZ- sloganları atıldı.
Ve ayrıca
MAHİR, HÜSEYİN, ULAŞ
KURTULUŞA KADAR SAVAŞ!
YA ÖZGÜR VATAN YA ÖLÜM!
KIZILDERE SON DEĞİL SAVAŞ SÜRECEK!
TEK YOL DEVRİM!
sloganları da coşkuyla atıldı.
Gelecek l Mayıslar daha coşkulu, daha kitlesel bir biçimde emperyalizme, oligarşiye, faşizme karşı barikatların yükseltildiği, emekçi halkların Devrimci Kurtuluş Mücadelesinin daha yükseldiği l Mayıslar olacak. Bu bizim ellerimizde ve KARARLIYIZ.

İZMİR BARİKAT BÜROSU