Kamu çalışanları sendikal hareketliliklerin ilk ortaya çıkışından bu yana çeşitli eylemlilikler içine girmişler; iş bırakmaları ve toplu vizite eylemlerinde bulunarak hükümetin kamu çalışanlarının grevli-toplu sözleşmeli sendikal haklarını alabilmek için bir takım eylemlerde bulunmuşlardır. Fakat hükümet, duyarsızlığını -80'lerden miras kalan baskı yasalarıyla- memurların haklı olan sendikal çalışmalarını ikinci plana atarak göstermiş, kamu çalışanlarını bu zamana kadar bu şekilde avutmuşlardır.
Kamu çalışanları baskı ve işkencelerin yoğun olduğu, özelliklede kirli savaşın yarattığı etkiyle oluşan meşru olmayan zemini, bir nevi kendi lehlerine çevirerek 13 Ocakta iş bırakma ve sokağa çıkma eylemleri başlattılar. K.Ç.S.P'nun organize ettiği eylemlilik programı içinde köklü dönüşümler yaşayan memurlar, onları destekleyen kitlelerin de desteğiyle kamu çalışanlarının bu sendikal hareketi siyasi gündeme giriyor ve büyük bir anlam kazanıyordu. Özellikle Ankara ve Malatya'da polislerin memurlara coplarla saldırmaları büyük bir tepkiye yol açmıştı ve kamu çalışanları, seçimlerin yaklaştığı bu günlerde eylemlerinin devam edeceğinin haberini veriyorlardı. Sendikal hareket tüm bu sebeplerle, siyasi gündemde geçmişe nazaran daha fazla bir yer kaplıyordu. Tabi bu olayların sonunda komisyonun bir yerlerinde unutulan taslak birden Bakanlar Kurulu'na geçiyordu.(!) Çalışma Bakanı ile Başbakan'ın demeçlerindeki büyük çelişki, bakanlıkta bulunan taslağın ne kadar önemli olduğunu gözler önüne sermektedir sanıyoruz.
22 Şubat'a gelindiğinde memurlar yine sokaklara dökülüyor, seçimlerden kaynaklanan avantajlarını kullanmak için eylemlerine hız veriyorlardı. Grevli-toplu sözleşmeli sendikal haklarının yasallaşması için 1 Mart tarihine kadar süre tanıdıkları hükümeti uyarmaya yönelik olarak 22 Şubat'ta bir de yürüyüş eylemi yapıyorlardı. Bu eylem salt sendikal hareket açısından değil; anti-demokratik yasa hükümlerinin kaldırılması ve kirli savaşın son bulması gibi siyasi bir boyut da kazanıyordu.
İstanbul'daki kamu çalışanları ve işçiler ayrı ayrı yerlerde yürüyüşe geçtiler. TEK, PTT, Sağlık ve Belediye işçileri tam gün iş bıraktılar. Diğer iş kollarında ise işi yavaşlatma ve toplu vizite eylemleri yaptılar.
TEK çalışanları Fatih Parkı'na yürüdü. Saat 11.30'da Anakent Belediyesi önünde toplanan yaklaşık 2000 memur Fatih Parkı'na yürüdü.
Eyleme Kağıthane işçileri, Polar giyim direnişçileri ve Florance Nightingale işçileri de katıldılar.
Eğit-Sen,Tüm Sosyal-Sen, Sağlık-Sen, Tüm Yargı-Sen, Sosyal Hizmet-Sen, Bem-Sen, Tüm Maliye-Sen, Tüm Gıda-Sen, Ener-Sen, Tüm Bel-Sen İSKİ önünde toplanarak saat 12.00'de Aksaray metro önüne kadar yürüdüler.
Özellikle, "Sadaka değil, Toplu sözleşme", "Devlet güdümlü sendikaya hayır", "İşçi-memur el ele genel greve", "Yaşasın halkların kardeşliği", "Özelleştirmeye hayır", "Anti-terör yasasına hayır" gibi slogan atan 7000 kamu çalışanı ve işçisi, K.Ç.S.P. sözcüsü Vicdan Baykara ve bazı konuşmacılardan sonra dağıldılar. Anadolu yakasındaysa yaklaşık 7000 kişi Kadıköy Belediyesi önünden Kadıköy iskelesine kadar yürüyerek dağıldılar.