Çevrenize hiç bakıyor musunuz bugünlerde ?
Çevreniz, kentiniz nasıl güzelleşiyor farkında mısınız ?
Bir belediye otobüsüne biniyorsunuz sözgelimi, üç adımlık yolda, üç ayrı yerde işçiler, memurlar...
Yürüyorlar...
Bir hastaneye gitseniz, karşınızda beyaz önlüklüler...
Halay çekiyorlar...
Telefon faturası ödemeye gitseniz, o dün tartışdığınız memur ...
Yüzü gülüyor.
Trene, vapura, tramvaya binmeye kalksanız,
Herkes bir acaip
Herkes ayakta...
Çevrenize hiç bakıyor musunuz bugünlerde ?

Kentler güzelleşiyor.
Bir kentin güzelliği renklerindedir...
Haki rengi çok gördük, yeter artık ! Kirli iğrenç yeşilleri çok gördük...
Yeter !
Mavi tulumların kentidir oysa yaşadığımız, gerdanlık gibi çevresini saran denize yakışan odur.
Daha çok ışık
Daha çok ışık...
Kentinizin renkleri çoğalıyor, farkında mısınız?

* * *
Kentler güzelleşiyor
Bir kentin güzelliği şarkılarındadır.
Siren seslerinden bıktık artık, megafon cızırtıları içimizi bulandırıyor.
Uygun adım marşlarından bıktık onların !
Saçma sapan, uçucu şeyleri tıkıştırıyorlar kulaklarımıza, ağlamaklı ezgilerle aptallaştırıyorlar bizi.
En güzel müzik, hakkını arayan insanın sesidir !
Şimdiye dek ne söylenmişse şarkı olarak, başkaldıran insanın süzülüp gelen özüdür.
En güzel müzik insanın gülüşüdür.
Kentinizin sesi güzelleşiyor farkında mısınız ?

* * *
Hakkını arayan insan güzelleşen insandır.
Bu Şehr-i İstanbul ki, yetim kaldı, yoksul kaldı yıllar boyu...
Yaratan ve varedene hasret kaldı, onların ayak seslerini özledi hep...
Bir kentin güzelliği duvarlarındadır.
Morg defterlerine döndürdüler duvarlarımızı onca yıl.
Üzerine kırmızı çarpılar çekilen devrimci avı afişleri...
Duvarlar utandı.
Ve cıvıl cıvıl miting afişleri şimdi, her köşeyi dönünce bir ferahlık...
Kentinizin duvarları gülüyor, farkında mısınız ?

* * *
Çevre mi diyorsunuz ?
Güzel...
Ama betonlardan ibaret değildir bir kent, kaldırımlar değildir yaşayan.
İnsan güzelliğidir çevreyi güzel yapan.
Torbalarla çöp toplamak değil...
Çöpler var, üstümüze yığılmış, en insanca yanımızı örten pislik yığınları...
Hayatın bütün gözeneklerini tıkayan kara bir çamur...
Kavramları, sözleri, değerleri ezip tüketen çöp yığınları var...
Kamburumuz...
Kentiniz baştan aşağıya temizlenmek istiyor, bir uçtan öbür uca..
Kentiniz kendini yaşamak istiyor.
Villaların apar topar terkedildiği, işçi ordularının karanlığı yırttığı günler unutulmadı.
Kentiniz eski günlerine dönmek istiyor.
Soluk almak istiyor.
Farkında mısınız ?

* * *
Kimse tarih bilincini yitirmemelidir.
Kimse bugünü, dünü veri almamalıdır.
Yüzleri, binleri kimse küçümsemesin, ama bu kent derinliklerinde saklar kendi cevherini.
Yüzbinlerin kentidir, yüzbinlerin alanları doldurduğu kenttir.
Varsın haki yeşili bir işgal altında tutsunlar şehitler alanımızı.
Kalıcı değildir.
Onlar giderler, kent kalır...
Bu, tarih bilincidir
Unutmamalıyız...

* * *
Ham hayaller yok !
Yürüyene, sırf yürüdüğü için tapınmak değil !
Eksiktir bugün, çoraktır.
Kalabalıktır ve zayıftır.
Kalabalık ve zayıf olmak mümkündür.
Yol şeritlerinden çıkıldığında, yön levhaları yıkıldığında, sınır çizgileri silindiğinde... güçlenir kalabalık olan.
Eksiklik, şeritlerin dışına taşıyacak olan bilinçtir, iradedir.
Ham hayaller yok !
Ama güzelleşen bir kentimiz var.
Daha da güzelleşmesi mümkündür.
Mümkün olan irade gerektirir !

* * *
Bir kentin güzelliği
İnsanıyla ölçülür.
Sokaklara bakın!
Abartmayın, ama bakın !
Kentiniz güzelleşiyor
Ve seyredilen bir şey değildir güzellik
Yaşanır !
Elinden tutun bir hemşirenin
Bir kondüktorün elinden tutun
Halaya durun
Yaşayın !

* * *
Ki,
Eylül bitsin artık
Yolu açılsın Ekim'in !