Yeni yılın ilk sayısını gecikerek çıkarmanın derin üzüntüsünü sizinle paylaşarak başlamak istiyoruz. Bu sayımızda iki ayın panoramasını sizlere en güncel şekilde sunmayı amaçladık. Bazı konular eski gibi dursa da, çıkaracağımız sonuçlar itibariyle bize kayda değer niteliksel veriler sunmaktadır. Son aylarda estirilen şoven fırtına, şu anda rutin gündemlerle bir arada yürüyor. Medya ve MGK’nın öncülüğünde yürütülen şoven histeri durgunlaşmış gibi görünse de, bu sayımızda uzun bir yazı ile bu konuyu işledik. Tabii, bu meselenin yanında, toplumun “sağlık” dengelerini altüst etmeyi amaçlayan GSS, konusuna da gerek dergimizin sayfalarında gerekse, Halk Bülteni’nde geniş yer ayırdık. Ülkemizde bu saldırıya karşı bir duruş sergilense de, bunun çok yeterli olduğunu düşünmüyoruz. Bu konuda daha çok ortak mücadele perspektiflerinin geliştirilmesini de söylemeden geçmek istemiyoruz.
Ülkemizde bunların yanında, zamlar durmadan halkımızın tepesine bindirilirken, hayat pahalılığı her geçen gün yaşamı daha zor kılarken, dünyanın başka yerlerinde yaşananlar için de kalplerimiz aynı ritimde atıyor.
Ocak ayı dünya emekçi halkları açısından biraz hüzünlü ve buruk geçti diyebiliriz. Başta Filistin halkı olmak üzere, dünya emekçi halklarının yüreğinden bir yıldız kaydı. Ömrünü, bir halkın kurtuluşuna adamış ve iddiasından bir adım geri atmamış George Habbaş’ı kaybetmiş olmanın üzüntüsünü yaşıyoruz. Bu üzüntü, bizi ne karamsarlığa düşürüyor, ne de umutsuzluğa. Tam tersi, George Habaş’ın yaşam pratiği, bize bıraktığı en önemli kılavuz olarak karşımızda duruyor. Bu kılavuzu okuduğumuzda ise, karşımıza tek sonuçlu bir manifesto çıkıyor; Zafere Kadar Direniş...
58. sayımızda buluşmak kararlılığıyla...