Elektra; Yunanistan'da zengin bir yaşam süren ailenin kızı. On iki yaşında toplumsal kitaplarla tanışır. Zamanla, evde çalışan hizmetçiler ile kendi yaşamı arasındaki eşitsizliği sorgulamaya başlar. On dört yaşında Pangalos diktatörlüğünün mağdurları yararına yardım toplar. On sekizinde rahat olan hayatını bırakır ve Yunanistan'da gelişmekte olan mücadeleye katılır.
Direnişçi bir doktorla evlilik yapar. 1933 yılında yaklaşan faşizm tehlikesini hisseden Elektra tüm Yunanistan'ı gezerek faşizm karşıtı kadın örgütlerini organize eder Kokkinara'da illegal bir kurultay düzenler ve kurultaya 2000 delege katılır. Doğum yapmasının hemen arkasından tutuklanır ve Anafi'ye sürgüne gönderilir. 1936-1938 arası Averof hapishanesinde bulunur. Bir yıl sonra kocasıyla Selanik'te serbest yaşamaya başlar. Kısa sürer; Elektra sürgüne gönderilir, kocası da Korfu hapishanesine. Elektra Anafi'de sürgündeyken kocasının işkenceye boyun eğdiğini ve anlaşmaya yanaştığını öğrenir. Ona bir mektubunda şöyle der: “Dikkat et daha aşağılara düşme!” Boşanır. Kocası da bir süre sonra veremden ölür. 1942 Elektra Apostolu kızı Agni ile Nakil Şubesinde tutukludur. Elektra Yunanistan'da tanınmış bir direnişçidir.
Yunan hükümeti İtalyan ve Alman faşizmi ile işbirliği yapmıştır. Halkın kurtuluşu için ilk işareti veren Ulusal Kurtuluş Cephesidir. Ülkede çok büyük grevler yaşanır. Bu, grevciler üzerindeki baskının artmasına neden olur. Grev yapanlara ölümü öngören bir yasa çıkartılmak istenir fakat Ulusal Basım Evi çalışanları grevdedir. 30 gram verdikleri ekmeği 80 grama çıkarıp grevi kırmak isterler fakat başaramazlar. Genel greve gidilir ve başarıya ulaşır. Hükümet çalışanlarına %300 oranında zam yapar, tutuklular serbest bırakılır, Askeri mahkemelerde bekleyen dosyalar işleme konmaz. (Nisan 1942)
Elektra 8 Eylül 1942’de hapisten kaçabilmek için kızını evlatlık olarak verir. Hapisten kaçmayı başarır ve köpürmeye başlayan halk seliyle birleşir. Genç kadınlar örgütünün ve Atina Ulusal Özgürlük Cephesinin aydınlatma dairesinin sorumluluğunu alır. 28 Ekim 1942’de Atina'da büyük bir gösteri düzenlenir, direniş karşısındaki şaşkınlık faşistlerin silah kesmesini sağlar. Almanlar bunun üzerine seferberlik emri çıkarır. 16-60 yaş arası tüm erkekler düşman hizmetine girecektir. Grevler bunun üzerine daha da şiddetlenir ve Çalışma Bakanlığı basılır. İşçi dosyaları ve arşivler yakılarak seferberliğin önüne geçilmeye çalışılır.
Duçe'nin faşist rejimi 25 Temmuz 1943’te yıkılır ve 8 Eylül’de Badolio'nun İtalya'sı, müttefiklerin teslim koşullarını kabul etmek zorunda kalır. Yunanistan'da bulunan İtalyan askerleri SS'ler tarafından yakalanıp kamplara taşınır. Büyük bir kısmının kaçmasına yine Yunan halkı yardımcı olur. Almanların tavrı artık çok daha serttir. Bir Alman askerine karşı 50 kişi öldürülecektir. Büyük yıkım bundan sonra başlar. 1944 ilkbaharı sonuna doğru Almanlar tüm cephelerde ağır darbeler almaya başlar. Yunanistan'dan kaçmak için planlar yapmaya başlanır.
Elektra özlediği şeyi görmeye bu kadar yaklaşmışken 25 Temmuz 1944’de Nakil Şubesinden tanıdığı bir Gestapo tarafından yakalanır.
''Şaşırmayacağım, Azrail. Ve de hiç efkarlanmayacağım. Uzun zamandır hazırım. Yaşam tükenmez değildir. Bir gün sonu gelir. Bu sonu çamur haline getirmemişsen... güzel yaşadın demektir, güzel de ölürsün...''
Yakalanmadan önce ekmek ve domates yemiştir, otopside son yediği yemeğin ekmek ve domates olduğu belirlenir. Elektra 33 yaşındadır ve hep o yaşta kalacaktır.
80 sayfaya sığdırılmış güzel bir direniş ve örnek bir devrimci tavır öyküsünü anlatan Yunanlı yazar Dido Sotiriu'nun kaleme aldığı Elektra adlı kitabın elimizdeki baskısı, Ekim 2004’te Pencere yayınlarından, Sema Sandalcı'nın çevirisi ile çıkmış.
Yazar Dido Sotiriu Aydın doğumludur. İşgal sırasında önemli görevler almıştır. Elektra'yı ise ilk olarak 1961’de yayınlamıştır. Benden Selam Söyle Anadolu'ya isimli kitabını da okumanızı öneriyoruz. (Alan yayıncılık)