Merhaba!
Sosyalist Barikat'ın 20. sayısıyla yine birlikteyiz. Geçen sayımızda, tamamen bizden kaynaklanan bir hata sonucu yarıda kesilmiş olarak basılan "Ateşin Kızına Mektup" başlıklı, Serpil Polat'ın ablasının yazdığı mektubu, bu sayımızda yeniden bastık. Böylesine duygu dolu bir metnin sadece devamını yayınlayarak bütünlüğünü bozmak, büyük bir haksızlık olacaktı.
Bu sayımızı yayına hazırladığımız günler, siyasal atmosferin de giderek ısındığı bir sürece denk düşüyordu. F-Tipi hücrelerine karşı ölüm orucunu sürdüren iki DHKP-C tutsağı, Muharrem Karademir ve Günay Öğrener, bedenlerini tutuşturarak devrim şehitleri kervanına katılırken, 19 Aralık katliamından bu yana hücrelerde ölümsüzleşen tutsakların sayısı ise 109'u buluyordu. AB'den aldığı vizenin hakkını veren katiller, İstanbul ve Dersim'de devrimcilerin canını almaktan çekinmezken, geçmişte yasal gözaltı süresinin bitiminde bırakıp, yeniden kapıdan alma taktiğini kullananlar, birisinin "demokrasilerde çareler tükenmez" sözünü doğrulatırcasına artık arabayla kaçırıp, işkence yaptıktan sonra yol kenarına atma yöntemini benimsemeye başlıyorlar. Elbette ki gözaltında burnu kırılanlar, eski yöntemlerinde bütünüyle terkedilmediğini görmek isteyene gösteriyor. Ama mart ayı faşist saldırılar kadar, onlara karşı geliştirilen kararlı direnişlerle de sıcak başladı denilebilir.
Seçimlerle halkın umutlarının bir kez daha sömürü ve pazarlama nesnesi haline geldiği bu günler, devrimci sosyalistlere de tüm bu yalanların teşhiri fırsatını vermektedir ve bu görev, hepimizin omuzlarındadır.
21. sayımızda yeniden buluşmak kararlılığıyla....