Venezuela İşçi Hareketi Önderi Pedro Eusse:

Venezuela'yı Neoliberalizmin Cenneti Yapmak İstiyorlar

Çev: Sibel Özbudun-Temel Demirer

Pedro Eusse Gıda ve Meşrubat İşçileri Sendikası Genel Sekreteri ve Venezuela İşçi Sendikaları Birleşik Konfederasyonu (CUTV) Genel Sekreteridir. Venezuela İşçi Sendikaları Birleşik Konfederasyonu günümüzde ülkenin en önemli sendikal federasyonu olup, Hugo Chavez yönetimindeki yurtsever, ulusal demokratik hükümetin savunusunda önemli bir rol oynamaktadır. Pedro Eusse uzun süredir sendikacılık yapmaktadır ve Venezuela işçi hareketinin demokratikleşme sürecinin etkin bir katılımcısıdır. Eusse halen işçi hakları ve Venezuelalı işçilerin çıkarları için mücadele etmektedir.

Fight Back!: Bize Venezuela işçi hareketinden, sendikalardan ve Central Unitaria de Trabajadores de Venezuela (CUTV), ya da Venezuela İşçi Sendikaları Birleşik Konfederasyonu’ndan söz eder misiniz? Ulusal demokratik hareketin Başkan Chavez’i iki kez seçmesiyle durumda ne gibi değişiklikler oldu?
Pedro Eusse: Şimdilerde Venezuelalı işçiler darbe önderlerini ve Venezuela İşçi Konfederasyonu’nudaki (CTV) karşı-devrimcileri reddediyor. CTV son kırk yıldır işçilere sırtını döndü, sermayenin ve oligarşinin yozlaşmış hükümetlerinin çıkarlarına hizmet ediyorlar. Son dört yılda, tabanda elli sendika CTV’den ayrıldı, kurulan yeni sendikalar CTV’ye katılmıyor. Değişimi gerçekleştirirken ilerici sendikalarda bulunan bizler Bolivar’cı devrime yardımcı oluyoruz; bizim konfederasyonda, CUTV’da olduğu gibi onu güçlendiriyoruz; ayrıca Ulusal İşçi Sendikası (UNT) adıyla yeni bir konfederasyon kuruluyor; onunla da kardeşçe ilişkiler sürdürüyoruz. Venezuela’da Başkan Chavez’in başını çektiği demokratik ulusal kurtuluş süreci çerçevesinde açık bir sınıflar mücadelesi gelişti. Zenginlerin en gerici kesimleri, ABD şirketlerinin hemen tümü, işyerlerini kapatarak, işçilerini sokağa atarak, hükümete ve işçi sınıfına saldırıyorlar ve bu, her keresinde işçilerin daha yoğun karşı mücadeleleri ve örgütlenmeleriyle karşılaşıyor.

Fight Back!: George Bush ve ABD hükümeti 11 Nisan 2002’de Başkan Chavez’e karşı darbeyi destekledi. Darbe sokaklardaki halk gücü ve demokratik süreci destekleyen Venezuela silahlı kuvvetlerinin sadakati sayesinde başarısızlıkla sonuçlandı. Sendikalar gericilerin başarısız darbe girişimi karşısında ne yaptı?
Pedro Eusse: Sendikaların Nisan 2002’deki darbeden sonra tepki gösterecek zamanı olmadığını itiraf etmeliyim. Darbe 11 Nisan Perşembe gece yarısından 13 Nisan Pazar gününe dek sürdü; sabahın erken saatlerinde, halkın ve silahlı kuvvetlerin eylemleri sonucunda tümüyle yenilgiye uğramıştı. Yine de 12-13 Nisan arasında, Bolivar’cı ve ilerici sendikaların önderleri, bizler, darbeye karşı ve demokrasiye geri dönülmesi için bir genel grev örgütlemek üzere gizlice eşgüdüm içine girmiştik.

Fight Back!: ABD basınında sendika önderlerinin, özellikle de petrol işçilerinin Başkan Chavez’e karşı olduğu izlenimi yaratılıyor. Haber medyası onu diktatör olarak nitelendirip sendikaların demokratik süreçlerine müdahale etmekle suçluyor. Gerçek nedir?
Pedro Eusse: Gerçek şu ki, sendikalar genelde Başkan Chavez’in karşısında yer almadılar. Aksine, çoğunluk darbe girişimlerine ve sağcı karşı-devrimcilerin caniyane eylemlerine etkin biçimde karşı durdu. Petrol işçilerine gelince, bu sendikanın kimi gerici yöneticilerinin muhalefette yer aldığı, açıktır, ancak yılların yozlaşmışlığıyla, onlar işçilerden destek bekleyemezler. Sendika yöneticileri, Carlos Ortega gibi, CTV’nin himayesinde çalışıyor, sadece büyük sermayenin önünde diz çökmeyi reddettiği ve sağın yozlaşmış politikalarına taviz vermediği için Chavez’i dikatatörlükle suçluyorlar. Sendikal örgütlerin demokrasisini kısıtlayan gerçek diktatörler, onlar. Venezuela’daki son bir kaç yıllık devrimci süreç içinde toplumun tümü, sendikalar dahil, demokratikleşiyor; ve önemli olan şu ki, işçiler sendikal örgütlerinin yazgısının baş aktörleri haline geldi. İşçiler onları mücadele araçlarına dönüştürüyor; sendikaların sadece kendi ayrıcalıklarını ve dev sermaye sahiplerinin gücünü savunan sağcı yöneticilerin çıkarları doğrultusunda işlememesini sağlıyorlar.

Fight Back!: Başarısız darbe girişiminden sekiz ay sonra, zenginler bir kez daha Chavez’i devirmeye kalkıştılar. Petrol işçileri sendikasının yöneticileri, şirket patronlarıyla birleşerek sanayiyi felce uğratmaya, petrol üretimini sabote etmeye, işçileri işten çıkartmaya koyuldu. Neden kimi sendika yöneticileri patronlarla birleşti? CUTV bu sırada ne yaptı?
Pedro Eusse: CTV’nin kimi düzmece önderleri, örneğin kanun kaçağı Carlos Ortega, Ticaret Odası patronları ve petrol sanayiinin en üst düzey yöneticileriyle -tabii büyük medyanın yardımıyla- elele vererek ulusal ölçekte iş bırakma çağrısında bulundu; bir yandan da Chavez’i devirmek için sabotaj eylemleri yürütüyorlardı. Daha önce de belirtildiği gibi, CTV’nin bu düzmece sendika yöneticileri, kırk yıl boyunca oligarşik hükümetler döneminde iktidar ve ayrıcalıklar kazanmış büyük sermayenin çıkarlarıyla uzlaşan, Yankee emperyalizmine boyun eğen, sağcı militanlardır. Şimdi Chavez’i iktidardan düşürerek ve Bolivar’cı Anayasayı ilga ederek, halkın çoğunluğunun iradesinin tersine, Venezuela’yı zenginlerin daha zengin, yoksulların da daha yoksul hale geleceği bir neo-liberalizm cenneti yapmak istiyorlar. Petrol sanayiinin lokavtı ve sabotajları boyunca, CTUV karşı-devrimin amaçlarını lanetleyen bir kampanya düzenledi; pek çok sendika şubesinin eylemlerde birlikte davranmasını, patronlara ve darbecilere baskı uygulamasını ve lokavtlarını başarısız kılmasını sağlayabilmek için örgütlendik.

Fight Back!: Patronların lokavtları ne sonuç verdi?
Pedro Eusse: Patronların ve petrol sanayi yönetiminin caniyane eylemi ülkede büyük iktisadi güçlüklere yol açtı, insanların yaşam standardını etkiledi. Tabii Chavez’i devirme yolundaki vatan haini hedeflerine ulaşamadılar; ama nüfusun büyük kısmına zarar verdiler. Petrol sanayii iki aylık lokavt boyunca 7.6 milyar dolar kaybetti, gayrısafi milli hasıla şimdiye kadar görülmemiş düzeyde düştü; % 11 düzeylerinde seyreden işsizlik oranı % 20’ye tırmandı. Devrimci hükümet toplumsal yatırımlara -eğitim, sağlık, konut, istihdam vb.- başvurarak bu tehlikeli gidişatı engellemeye çalıştı. Dahası, sağın lokavt ve sabotajlarına tepki olarak, işçi ve halk hareketleri güç kazandı ve devrime destek oldu.

Fight Back!: ABD’de Bush’un kardeşinin vali olduğu Florida eyaletindeki kirli seçim oyunları sonucunda Yüce Divan’ın seçtiği bir başkan bulunuyor. California’da Cumhuriyetçi Parti valiyi düşürebilmek için bir görevden alma referandumu başlattı. Başkan Chavez de gerici muhalefetin başını çektiği ve zenginlerle ABD şirketlerinin desteklediği bir referandumla karşı karşıya kalabilir. Venezuela’daki sendikalar böyle bir durum karşısında ne yapar?
Pedro Eusse: İlerici ve devrimci sendika hareketi Bolivarcı Anayasa’nın geçerliliğini ve değişim sürecini her alanda savunuyor. Gerici muhalefet bir görevden alma referandumu tezgahlamakta, ama Chavez’den kurtulmasını sağlayacak halk desteğinden yoksun; bunun da farkındalar. Bu nedenle referandumu gerçekten istediklerine inanmıyoruz. Daha önce de işaret edildiği gibi, muhalefetin demokrasiye aldırdığı yok. Bu nedenle, Bolivar’cı devrimi destekleyen sendika örgütleri, güçlerini halk hareketiyle birleştiriyor. Tetikteyiz, çünkü muhalefetin, görevden alma referandumunun gerisinde büyük zenginlerin ve Yankee emperyalizminin yeni bir istikrarsızlaştırma ve yıkım planı gizlediğini biliyoruz; bu plan daha birkaç gün önce Miraflores Sarayı’na (Caracas’daki hükümet sarayı) bomba atılması gibi şiddet eylemlerinde açığa çıkmaya başladı.

Fight Back!: AFL-CIO’nun başarısızlıkla sonuçlanan darbenin tezgahlanmasında Venezuela Ticaret Odası’yla işbirliği yapan sendika yöneticilerine yardım ettiğine dair bazı kanıtlar var. AFL-CIO ile Venezuela sendikal hareketi arasında hem Venezuela, hem de ABD’li işçilere yarar getirecek yeni bir ilişkiyi nasıl kurabilirsiniz?
Pedro Eusse: Darbeden kısa süre önce, CTV’nin AFL-CIO’ya bağlı Uluslararası Dayanışma Merkezi’nin bir seksiyonundan yüklü bir miktar para aldığını bilmeyen yok. Anti-demokratik eylemlerde kullanılan binlerce dolar, CTV’nin sanayi yönetimiyle buluşmasına yol açtı. Ancak bu kadar da değil; AFL-CIO’nun Uluslararası İşçi Örgütü’ndeki (OIT) temsilcisi, yukarıda belirtilen tarzda, CTV lehine ve Chavez hükümeti karşısında tavır aldı. Bu durumun süreceğinden kaygılıyız. Buna rağmen, CTV’nin yöneticileri, Amerikalar Serbest Ticaret Antlaşması’na karşı çıkan (Küba dışındaki) tek hükümete karşı darbe planlama ve düzenlenmesinde açık bir rol üstlendi. Bunun yanısıra, CTV hiyerarşisi, TV kameraları önünde, 48 saat içinde Venezuela halkının 1999’da demokratik bir referandumla onayladığı anayasaya zarar veremeden ülkeyi terk eden diktatör Carmona Estanga’yı destekledi. ABD sendikacılığının işçileri ve demokratik güçlerinin AFL-CIO önderliğinden CTV’nin darbecileriyle ilişkileri konusunda bir açıklama istemesi gerekir.

Fight Back!: Venezuela toplumunda böylesi devasa değişimlere yol açan demokratik süreçteki kişisel rolünüz nedir?
Pedro Eusse: Kişisel olarak, Devrimi, gerici muhalefetin, özellikle de Yankee emperyalizminin tehdit ettiği ve pusuda beklediği Devrimi savunmamızı sağlayabilecek, daha bilinçli, birleşik ve güçlü bir işçi hareketinin gelişmesine ve sürecin işçi sınıfı öncülüğünde, insanlık-dışı kapitalist toplumdan farklı bir toplumun inşaına yönelmesini sağlayacak şekilde başkalarını saflarımıza kazanmaya katkıda bulunmayı istiyorum. Başka ülkelerin halklarının uluslararası dayanışmasının da vazgeçilmez olduğunu anlıyor ve bunu sağlamak için mücadele etmem gerektiğini biliyorum.

Fight Back!: ABD sendikaları ve dayanışma eylemcileri Venezuela’daki sendikalara ve ulusal demokratik devrime yardım etmek için ne yapabilirler?
Pedro Eusse: İlk elde, Venezuela’daki gerçeklerin ne olduğunu bilmek ve savunmak, büyük emperyalist medya iletişim kurumlarının piyasaya sürdüğü yalanları alt etmek durumundasınız. İkinci olarak, ABD’nin Venezuela’nın siyasal işlerine müdahalesine karşı kitlesel ve güçlü bir muhalefeti yükseltmek gerekir. Devrimimizle dayanışmanın bu şekilde örgütlenmesi gerektiğini düşünüyorum - sürekli olmalı ve ABD’nin bütünü düzeyinde eşgüdüm sağlanmalı- ve en önemlisi, kendini güçlü bir şekilde hissettirmelidir.