Ekonomik, demokratik, siyasal sorunlarla bunaltılmaya çalışılan her türlü örgütlenme hakları ellerinden alınan memurlar, yeniden örgütlenme ve sendikalaşma mücadelelerini tüm güçleriyle sürdürüyorlar.
Faşist bir özü olan 657 ve 625 sayılı yasalarda memurların sendikalara üye olmayacakları gibi açık bir yasaklama yoktur. Ancak memurların sendika kurma haklarının olmadığı ve siyasal örgütlenmelerinin yasak olduğu ayrıca vurgulanıyor.
Her ne kadar faşizmin yasalarıyla örgütlenme hakları ellerinden alınmaya çalışılıyorsa da, memurlar bu yasağı delmek için var güçleriyle mücadelelerine hız veriyorlar.
Ekim 1991 seçimleriyle birlikte memurlara serbest örgütlenme vaatleri yağdı. Hükümetin, ilan ettiği "şeffaflık" politikaları gereği herkese özgürce örgütlenme hakkı tanınacağına dair sarf ettiği sözlerin kitleleri uyutmak için kullanılan içi boş demagojiler olduğu kısa sürede ortaya çıktı.
12 Eylül, memurların resmi eğitim düzeyleri demokratik haklar konusundaki duyarlılıkları ile örgütlendiklerinde siyasi iktidar üzerinde ciddi bir yaptırım gücü olabileceğinin farkındaydı. Bundan dolayı en baskıcı yasalar memur kesimine uygulanmakta gecikmedi. Yasaların ve siyasi iktidarın yoğun baskıları sonucu uzun süre sessiz kalan memurlar, ilk atılımlarını 1987’de yaptılar. PTT çalışanları Derneği Demiryolları, Eğit-Der gibi derneklerle kamu çalışanları sendikal haklar platformunu oluşturdular. Yaygınlaşan memur eylemleri ile birlikte Türkiye'de memurlar ilk defa iç hukuka değil de uluslararası sözleşmelere dayalı bir sendikalaşmanın örneğini oluşturdular.
1991 yılında Eğit-İş'in ardından Kam-Sen, Sağlık-Sen, Bem-Sen, Eğit-Sen ve Tüm-Bel-Sen kuruldu. 1991 yılı memurlar için sendika ve eylem yılı oldu. Ekonomik olarak da çökertilmek istenen memurlar, kendilerine reva görülen düşük ücretler için toplu vizite eylemleri, yürüyüşler paneller düzenlediler. Kamu Çalışanları Sendikal haklar platformu bu eylemlerde etkin rol oynadı. 1991 Mart'ında hiçbir mahkeme kararı olmaksızın sendikaların vilayetçe mühürlenilmesi de memur mücadelesine engel olamadı. Mühürlenmelerden sonra işyeri örgütlenmelerini temel alan sendikalar fiili sendikacılık anlayışı ile çalışmalarını ve örgütlenmelerini sürdürdüler.
Memurlar sendikal faaliyetlerinin yanı sıra gelişen "Savaşa Hayır", "Kürt Soykırımına Hayır", "Anti terör Yasası Kaldırılmalıdır" isimli gösterilerde yer aldılar.
18 Mart 1991'de mühürlenen memur sendikaları. 14 Eylül’de memurların mühürleri sökmesiyle tekrar açıldı. Mühürlerin kırılması esnasında yapılan açıklamada "Valilik uygulamaları açıkça hukuka aykırıdır, bizler kamu sendikaları olarak yargı mahkemelerinin vermiş olduğu hakkı bizzat uygulayarak mühürleri kırıyoruz. Bundan böyle yasal ve meşru haklarımızın çiğnenmesine izin vermeyiz" denildi.
1992'nin ilk aylarda memur örgütlenmesi ve mücadelesi bakımından hayli canlı geçti.
16 Ocak'ta vilayetin önünde toplanan halk yeni memur sendikasının kurulmasına tanık olular. Öğle saatlerinden itibaren valiliğin önünde toplanan PTT çalışanları ellerinde maket telefonlarla "Sendika Hakkımız Grev Silahımız". "Yaşasın Sendikamız Tüm-Haber Sen", "Yaşasın Grevli Toplu Sözleşmeli Sendika Hakkı" sloganlarıyla, vilayete sendika başvurusunda bulundular. Vilayetin başvuruyu kabul etmesiyle coşkuları artan PTT'li memurlar sloganlar atarak coşkularını dile getirdiler,Tüm-Haber Sen'in kuruluşunun resmileşmesinden sonra yapılan açıklamada üç haneli bir köyde dahi var olan PTT, günümüzde haberleşme ve iletişim ağı ile ekonominin organizasyonunu sağlar öneme sahiptir. Ama çalışanlarına bakıldığında, çalışanları ekonomik çıkmaz içindedir. Yine çalışanların örgütsüzlüğünü amaçlayan sözleşmeli personel kararnamesi 1399 %95 ile en fazla PTT'de uygulanmaktadır. Anayasa mahkemesinde üç kez iptal edilen bu kararnamenin yeniden düzenlenmeyerek iptal edilmesini 400.000'e ulaşan sözleşmeliler adına talep ediyoruz. PTT'de her beş kişiden biri işçi diğerleri sözleşmeli personeldir. Bu uygulamaya karşı mücadele edeceğiz.
Yıllardır örgütüz, alım gücü her geçen gün düşen suskun PTT çalışanları, bu güne kadar haklılığını bundan sonra da gücünü haykıracaktır, denildi.
Tüm Haber-Sen'in ardından bu sefer 657'yi hallaç pamuğuna çevirme sırası maliye çalışanlarındaydı. Yaklaşık 200 kişiyle geldikleri valiliğin önünde çeşitli sloganlarla, sendikaları Tüm-Maliye Sen'in başvurusunu yaptılar. Memurların yaptığı eylemler ve mücadeleleri hiç kuşkusuz haklı temelde gelişecektir. Ancak bu mücadeleyi kendiliğindenci bir gelişmeye terketmek, burjuvazinin bu örgütlenmeleri ve mücadeleyi bastırmasına, geriletmesine, işlevsizleşmesine neden olacaktır. Önümüzdeki günlerde daha çetin geçecek olan mücadelede sorumluluklar yerine getirilmeli, iktidarın her türlü vaadine kulak tıkanmalı, uzlaşmacı sendikacılık yerine sınıf sendikacılığı geliştirilmelidir. Ancak o zaman böylelikle istenilen gerçek sınıf sendikacılığı anlayışı gelişir.