Abimle tartışıyordum geçenlerde... Kendisi, şeriat düzenini isteyenlerden olur... "Sigortaya ne gerek var" dedi birden. Şaşırakaldım! Kimden duyduysa bilmem, şu sosyal sigorta denen şeye gerek yokmuş, Allah bütün insanları doğarken sigortalıyormuş çünkü! Aynen böyle söyledi işte.
ilaç parası da veriyor mu?" dedim, işin şakasıydı tabii.
Önceden, islami akımların bu kadar geliştirilmesini, devrim tehlikesini savuşturmak için basit bir yöntem olarak düşünürdüm.
Bir konfeksiyon işçisinin bu sözleri gözlerimi açtı. Hayır, bu yapay geliştirme çabasının altında bir başka çıkar, artı değer sömürüsünün ideolojik gözboyama gibi bir başka yolla da artırılıp güvenceye alınması yatıyordu. Artık bir fabrikaya işçi alınırken bir MHP'li, bir de islamcı olmasına bakılıyor, dedi abim. Söyledikleri durumu ne kadar güzel açıklıyor değil mi? îşçi müslüman olursa, sigorta gerekmiyor, işçi hem müslüman hem de MHP'li olursa sendika filan zaten ortadan kalkmış oluyor.
İşçi müslüman olursa, 2 milyon 700 bin ona yeter. Çünkü bu dünya zaten üç günlük "imtihan dünyası" dır. Tanrı sırf sınav olsun diye kullarının bazılarını yoksul, bazılarını ise zengin yaratmıştır. Dolayısıyla gerçekten inanmış müslümanların yapabileceği tek şey, yoksulluğuna şürkretmektir. Bu kullardan zengin olanları ise "takdiri ilahi"(!) sonucu "mecbur edildikleri"(!) bu lüks yaşama allah rızası için katlanırlar!.. Müslüman işçinin görevi kafasını böyle şeylere takıp verimini düşürmek değil, daha çok öbür dünyayı düşünerek oraya yatırım yapmaktır. Şu geçici dünyanın zahmetlerine katlanmaktansa öbür dünyanın bağlar-bahçelerle dolu, hurilerle donanmış cennetini hayal edip vaziyeti idare etmek en doğrusudur!..
insanı, kendisinden, kendi iradesinden ve, emeğinden bu kadar yabancılaştırmanın herhalde en iyi yolu dinsel akımı desteklemek olmalı!..
Gerçekten, bu, sermaye için bulunmaz hint kumaşı değil mi?
Refah Partisi'nin son makyaj değişiklikerinden öte esas işlevi burada duruyor işte. ABD ziyaretlerinin anlamı da buraya kadar uzanıyor.
Sermaye herşeyi düşünürken çok yönlü düşünüyor vesselam! Bir yandan gençliği ve işçi sınıfını pasifize edecek dana yeni, daha modern yöntemler araştırılıp bulunurken, bir yandan da şu eski-paslı din silahından bir türlü vazgeçmiyorlar. Bir yandan düzene karşı tepkiler Amerikan bayraklarının yakıldığı gösteriler vb. yoluyla islami kanada kaydırılarak komünist cereyanlardan korunuyor, diğer yandan da sömürünün katmerleştirilmesini kolay hale getiren bir uyuşukluk ideolojisi yaygın hale getiriliyor.
Ve işte böyle bir ülkede, dünya işlerinden elini ayağını çekmiş insanların yaygınlaştırıldığı bir ülkede, - Kenan Evren'in utanmadan söylediği gibi- yeni 12 Eylüllere gerek duyulmuyor...
F. TUTKUN