Çürüdükçe insanımızı da çürüten düzen pisliğni saçmaya devam ediyor... Her gün TV'lerden, boyalı gazetelerden allayıp pulluyorlar düzeni, ama yetmiyor! Çünkü, gazetelerden ve TV'lerden ne kadar çok yalan söylenirse söylensin, bilim yalan söyleyemiyor. Bilim, somut hayatın, yaşadığımız gerçekliğin ifadelendirilmesine yol açıyor ve döküm haline gelen sayılar yüzümüze çarpıyor.
Üstelik, resmi rakamlar da çok önemli değil burada. Birazcık namus, kendine bilim adamı diyen her insanı daha gerçekçi olmaya itiyor. Sözgelimi Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları AMATEM Birim Şefi Doç. Dr. Mansur Beyazyürek, böyle yapmak zorunda kalıyor: Resmi olarak 10-15 bin civarında olduğu söylenen Türkiye'deki "uyuşturucu bağımlıları" sayısının gerçekte 150-300 bin olduğunu söylemeyi gerekli buluyor. Avrupa Konseyi Grubu'nun bir çalışmasında söylüyor bunları Beyazyürek. Nasıl bir gariplikler ülkesinde yaşadığımız da böylece ortaya çıkıyor aslında. Resmi rakamlarla gerçeklik arasındaki bu uçurum düzeyindeki farka her zaman her konuda rastlayabiliyoruz. Enflasyon oranında, savaş kayıplarında, kolera vakalarında, AiDS'ten ölenlerin sayılarında... vb., vb... Tam bir ikiyüzlülük, her köşeden sızıp taşıyor...
Ama ne olursa olsun, gerçek yine de gizlenemiyor... Tekeller düzeninin insanımızı ne hale getirdiği, onu nasıl çaresizleştirip çürüttüğü her adımda gelip önümüze somut verilerle çıkıyor ye zaten biz onu sayıların dilinden önce yaşamdaki gözlemlerimizle farkedebiliyoruz. Kentin bütün köşelerinde patlamaya hazır tiner deposu haline gelmiş çocukları nasıl görmezlikten gelebiliriz ki? Kentin "uçurum çocukları" dır onlar. Sayıları artık hesaba gelmez ama sayın yöneticiler için yokturlar yine de. Onlar uyduruk Polisiye TV "haberci"lerinin(!) malzemeleridirler. Bir an gösterilirler bize ve sonra yine terkedilmişliklerine geri itilirler.
Çürüyorlar ve insanımızı çürütüyorlar. Yoğun bir karanlığın içine sığdırıyorlar bütün bu rezilliği. Giderek bizim bile temizlemekte zorlanacağımız ölçüde büyük bir çamur deryası yaratıyorlar, gencecik insanlarımızın gövdelerinin üzerine basarak...
Ama, tarihin trajedisidir, diri güçler de işte tam bu rezilliğin ortasında yeşerip boy veriyorlar. Ülkenin tek şansı ve tek umudu olarak... Nihai sözü de, her zaman olduğu gibi onlar söyleyecek, kaldırım taşlarının diliyle...