Artık at izini it izinden ayırmak iyice imkansızlaştı. TC, son onbeş yılda gelip dayandığı yeni devlet biçimini en uç noktasında yaşıyor. Bütün göstermelik kurumların göstermelik baskılarından yakasını kurtaran ve içinde çetelerin savaşüğı bir karanlık labirentler zinciri haline dönüşen devlet kurumu artık normal-bilinen ölçütlerinden öylesine kaymıştır ki, gerçekten o ölçüler içinde kavranabilmesi de zorlaşmıştır. Trilyonlarca liranın bütün kayıtların dışında ortalıkta dolanıp durduğu bir ekonomiye paralel olarak yine bütün kayıt ve denetimlerden uzak bir terör yönetimi ülkeyi ağ gibi sarmıştır.
Artık herşey normal görünüyor. Çivisi çıkmış bir karadüzen içinde en kanlı katliamlar ve güpegündüz insan kaybetmeler nasıl kanıksanıyorsa giderek, aynı biçimde medyatikleşerek tele-roman haline gelmiş mafya kapışmalarının çamuru içinden yine aynı devletin çıkması hiç yadırganmıyor. Artık, bir mankeni kurşunlayan ve bu nedenle "aranan(!)" bir kabadayıyı TV kanalında röportaj yaparken izlemek ya da eski karısını öldürten bir başka faşist eskisi mafyacının ses kasetlerini yine bir kanalda dinlemek mümkün hale gelmiştir. Eski saltanat hanımefendisi ve çocuklarının "çek-senetçiler"le olan muhabbeti de kimseyi şaşırtmıyor, bu muhabbetin sonucunda kanlı cinayetlerin işlenmiş olması da rahatsız edici sayılmıyor. Polisin artık bütün bu kirli işlerin içine boylu boyunca gömülmüşlüğü de kimse için sır değil. Her şey şeffaf! TV kanallarında her şey açıkça tartışılıyor! Cinayetler işleniyor. Cinayeti işletenler daha başka cinayetlerin haberini sıcak sıcak TV'den duyururken, karşı taraf da ölüm hükmünü öyle gizli kapaklı değil yine TV'den ilan ediyor.
Gencecik insanları "örgüt evleri"nde gaddarca katleden, insanların vücutlarını yüzlerce mermiyle delik deşik edecek kadar canavarca davranan polis, gayet kibar! Hatta TV'lerin canlı programlarında adeta mafya katilleriyle "Açık Oturum" yapıyorlar.
At izi it izine karışıyor, çünkü bütün bu karmaşanızı içinde artık devletle mafyayı birbirinden ayırdedebilmek mümkün olmuyor. Kendi yapısını son yıllarda tam anlamıyla mafya biçiminde örgütleyen, özellikle polis teşkilatını sürekli birbiriyle de savaşan çeteler biçiminde organize eden devlet gırtlağına kadar pisliğe gömülmüştür. Kendisi bir mafya ailesi gibi biçimlenen devletin zaten içice olduğu yeraltı dünyasıyla müthiş bir benzeşiklik ve paralellik göstermesi gelinen noktada sürecin doğal bir unsurudur.
Halk düşmanlığı ise onları birleştiren esas unsurudur. Devletin resmi terör gücü ile sokakların terörü artık tam anlamıyla içiçedir ve gelecekte bu işbirliğinden sivil faşist çetenin en kanlı katillerinin fışkıracağı açıkça görülmektedir.
Kısaca yaşanan gecenin en karanlık noktasıdır Türkiye'de.
Şafağı sökmesi ise artık bütünüyle devrimcilerin iradesine bağlıdır.