Uzunca sayılabilecek bir aradan sonra Barikat, yeniden okurlarıyla buluştu. Bu kadar uzun aralıklar, geleneğimizi uzun yıllar takip edenler için yeni bir şey olmasa da, özellikle 2002 yılından bu yana bizi takip eden yeni kuşak okurlarımızın alışkın olmadığı bir durum.
       Yeniden yayın hayatına başlayan Barikat, tüm bu gecikmişliğin izlerini kaçınılmaz olarak taşıyacaktır; bunun farkındayız. Ancak bu gecikmişlik, bir olgunluk düzeyi anlamına da geliyor. Okurlarımızdan uzak kaldığımız bu süreç boyunca derslerle dolu bir dönemi geride bıraktık. Çoğunluğu acı derslerdi bunların. Ama bir şeyler öğrenebildiysek, bedeli ne olursa olsun sonuçta vardığımız yer, başlangıçtan daha iyidir diyebiliriz.
       Bunu söylerken, bazılarının bıyık altından gülümseyeceğini tahmin ediyoruz. Elbette kaybettiklerimizin farkındayız. Küçümseyici bir “arınıyoruz” edebiyatının arkasına gizlenecek değiliz. Hatalarımızın farkındayız. Ama gözümüz arkada değil; önümüze, geleceğe bakıyoruz. Nasıl ki geçmiş sosyalizm deneyimlerinden “neler yapmayacağımıza” dair bolca ders aldıysak, geride bıraktığımız birkaç yıl da bize neleri yapıp yapmayacağımız konusunda çok iyi dersler verdi. Belki tüm mikroplarımızdan kurtulamadık ama bu dergiyi şu an elinizde tuttuğunuza göre, yeterince sağlıklıyız demektir.
       Barikat’ta eskisi kadar haber bulamayacaksınız artık. Başta haberler olmak üzere güncel gelişmelere dair yorumlarımızı ve yönelimlerimizi yaz aylarından bu yana “Emek ve Özgürlük” adlı özel sayılarımızla okurlarımızla buluşturmaya çalıştık. Yıllardır dilimizi çok “teorik” bulan okurlarımızın taleplerine denk düşen bir çalışma olarak “Emek ve Özgürlük” de, olabildiğince 15 günlük peryodlarla Barikat’ın açığını kapatmaya çalışacak.
       Barikat ise, geçmişe göre daha uzun aralıklarla elinizde olacak. Elbette daha yoğun emek ürünü çalışmaları da bünyesinde barındırma gayretinin bir sonucu olarak… Farklı broşürlerle geçmişte dergi formatını zorlayan uzunluktaki yazılarımızın yarattığı “okunma güçlü-ğü”müzü de aşmaya çalışacağız. Yine bu güne kadar dizi yazı olarak yayınladığımız kimi uzun çalışmalarımızı da kitaplaştırmak, yakın vadedeki hedeflerimizden bazıları. Kısacası Barikat, geçmişteki tek bir formatın, dergi formatının içine sıkıştırmaya çalıştığı yayıncılık çalışmalarını bundan sonra daha zengin bir çeşitlilikle okurlarına sunmaya çalışacak.
       Bu arada elbette ki sınıf mücadelesinin içinden geçtiği aşamaya, yükseliş ya da alçalışlarına bağlı olarak; dahası bu mücadele içinde devrimci sosyalizmin tuttuğu yere bağlı olarak yukarıdaki hedefler aşılabilir de. Düşlerimiz böyle. Yaşam bize birçok düşümüzün gerçekleşebildiğini gösterdi. Bunun için insanlık tarihinden örnekler aramayacağız. Belleğimiz yeterince güçlü.
       Geride kapatmamız gereken büyük bir açık bıraktığımızın farkındayız. Eşitsiz gelişme yasası sadece kapitalizme özgü değildir. Yeterince örgütlü olmak, nitel sıçramalar için yeterlidir. Birbiriyle uyumlu ve aynı hedefe kilitlenmiş az sayıdaki insanın tümleşik, örgütlü gücü çok şey yapabilir.
       Bu gelenek, bunun ispatını defalarca yazmıştır bu ülkenin devrim tarihine. Ama bugün bizim ihtiyacımız olan şey, yapılmışların basit bir tekrarının çok daha ötesinde. Ve şunu da biliyoruz ki hayatın bizden istediklerini veremediğimiz durumda, o bizden çok fazla şey alıp götürecek. Soluk aldığımıza göre kavga sürüyor demektir.
       Proletaryanın tarihsel yazgısının gerçekleşmesi yolunda basit bir parke taşı olmaya hazır her neferle yürümeye hazırız.
       Yaratanlara hiç de öyle gelmese de tarihsel açıdan basit bir adım için bu kadar söz yeter. İyi okumalar.