|
 |
|
|
|
|
|
Camilo Torres:
KOLOMBİYA
HALKINA!
|
|
Kolombiya Ulusal Kurtuluş
Ordusu ELN’nin kurucusu olan Camilo Torres’in
gerilla savaşına katılırken halka yazdığı
bu mektubu, tarihsel olarak önemli bulduğumuz
için okurlarımızla paylaşıyoruz.
|
Uzun yıllar boyunca yurdumuzun yoksulları oligarşiye
karşı son kavgayı başlatmak için mücadele çağrısını
beklediler. Halkın umutsuzluğunun dibe vurduğu anlarda
yönetici sınıf hep halkı kandırmanın, onun dikkatini
başka yönlere çekmenin, hep aynı kapıya çıkan yeni
formüllerle onu yatıştırmanın yolunu buldu: halka
ıstırap, ayrıcalıklı kast için refah. Halk bir önder
arayıp Jorge Eliécer Gaitán’ın kişiliğinde bunu
bulduğunda, oligarşi onu öldürdü.
Halk barış istediğinde oligarşi ülkeyi şiddete boğdu.
Halk şiddete dayanamaz hâle gelip iktidarı ele geçirmek
için gerilla örgütlemeye başladığında, oligarşi
gerillaların teslim olması için askerî darbe örgütledi.
Halk demokrasi istediğinde onu yeniden bir plebisit
ve Ulusal Cephe’yle kandırıp oligarşinin diktatörlüğünü
kurdu.
Halk artık hiçbir şeye inanmıyor. Halk seçimlere
inanmıyor. Halk yasal yolların tükendiğini biliyor.
Halk silahlı yol dışında hiçbir çözüm kalmadığını
biliyor. Halk umutsuz ve gelecek Kolombiyalılar
kuşağının köle olmaması için hayatını ortaya koymaya
kararlı. Şimdi hayatlarını ortaya koyanların evlatlarının
eğitim, yiyecek, giysi ve hepsinden önemlisi saygınlığa
sahip olabilmesi için.
Gelecek Kolombiyalı kuşakların Kuzey Amerika gücünden
bağımsız bir yurda sahip olabilmesi için. Her içtenlikli
devrimci silahlı yolun olası tek yol olduğunu kabul
etmelidir. Kuşkusuz, halk önderlerinin varlıkları
ve örnekleriyle mücadele çağrısını yükseltmesini
bekliyor. Ben Kolombiya halkına o anın geldiğini
söylemek istiyorum. Ona ihanet etmediğimi…
Köylerin ve kentlerin meydanlarını dolaşıp halk
sınıflarının iktidarı ele geçirmek üzere birlik
ve örgütlenmeye gitmesi çağrısı yaptım. Ölene dek
bu hedefleri izlememizi talep ettim. Artık her şey
hazır. Oligarşi önce istifa edip arkasından geri
dönen adaylar, iki partici komiteler, yalnızca yıpranmış
olmakla kalmayıp halkı aldatmış fikir ve kişilere
dayalı yenilenme hareketleriyle yeni bir seçim komedisi
örgütlemeye çalışıyor.
Daha ne bekliyoruz, Kolombiyalılar? Ben silahlı
mücadeleye katıldım. Kolombiya dağlarından, halk
iktidarını kurana kadar elde silah mücadeleyi sürdüreceğim.
Ulusal Kurtuluş Ordusu’na katıldım, çünkü onda Ulusal
Cephe’nin ideallerini buldum. Din farkı gözetmeksizin
ve geleneksel partilerin uzağında, köylü tabanında
birlik arzu ve iradesini buldum. Herhangi bir kesim,
hareket ya da partideki devrimci unsurlara karşı
savaşma niyetinde değil. Caudillismo’ların uzağında.
Halkı sömürüden, oligarşiden ve emperyalizmden kurtarmaya
çalışıyor. İktidar tümüyle halkın eline geçene dek
silah bırakmayacak. Hedefleri arasında Birleşik
Cephe var. Tüm yurtsever Kolombiyalılar savaş durumuna
geçmeliyiz. Deneyimli gerilla önderleri ülkenin
her köşesinde bir bir ayaklanacak.
Bu süre içerisinde hazırlanmamız gerek. Silah ve
mühimmatı hazır etmemiz gerek. Gerilla eğitimi almak.
En yakınlarımızla konuşmak. Uzatmalı bir mücadeleye
hazırlanmak için giysi, ilaç ve yiyecek toplamak.
Zaferi güvence altına almak için düşmana karşı küçük
eylemlerde bulunuyoruz. Devrimci olduğunu söyleyenleri
sınıyoruz. Hainleri tasfiye ediyoruz. Sürekli devinim
hâlindeyiz, ama sabırsızlığa kapılmıyoruz. Uzatmalı
bir savaşta herkes bir gün eyleme geçmek zorunda.
Önemli olan, zamanı geldiğinde devrimin bizi hazırlıklı
ve uyanık bulmasıdır.
Hepimizin her şeyi yapması gerekmiyor. İşi paylaşmalıyız.
Birleşik Cephe militanları inisiyatif ve eylemin
öncüsü olmalı. Beklerken sabırlıyız ve nihaî zafere
inancımız tam. Halkın mücadelesi ulusal bir mücadeleye
evrilmeli. Biz başladık, çünkü gün uzun. Kolombiyalılar:
halkın ve devrimin çağrısına yanıt verelim. Birleşik
Cephe militanları: sloganlarımızı gerçekliğe dönüştürelim.
Halk sınıfının birliği için, ölüme kadar!
Halk sınıfının örgütlenmesi için, ölüme kadar!
Halk sınıfının iktidarı için, ölüme kadar!
Ölüme kadar, çünkü sonuna kadar gitmeye kararlıyız.
Zafere kadar, çünkü uğruna ölüme adanılan bir halk
zafere yazgılıdır. Ulusal Kurtuluş Ordusu’nun şiarlarıyla
nihaî zafere kadar. Geri adım atmak yok…
Ya kurtuluş ya ölüm!
Dağlardan, Ocak 1966.
Camilo Torres Restrepo
.
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
