Patrick Arguelo, 1943’de Nikaragualı bir baba ve
Amerikalı bir annenin oğluolarak dünyaya geldi. O üç yaşındayken ailesi Nikaragua’ya geri döndü ve Momotombo, La Paz ve Managua’da yaşadılar. 1956’da diktatör Anastasio Somoza Garcia öldürüldüğünde diktatörün oğullarının başlattığı büyük baskı kampanyasından kaçmak için Los Angeles’e geri döndüler. Bu arada Patrick’in Somoza rejimine olan öfkesi giderek artıyordu; çünkü öğrenci hareketindeki birçok arkadaşı dövülmüş, tutuklanmış ve öldürülmüştü. Bu arada o da 1960’lardaki çoğu genç gibi Küba Devrimi’nden ve Che Guevara’dan etkilenmişti.
1967’de Patrick, Şili’de okumak için bir burs kazandı ve bir süre orada kaldı. 1967 Ağustos’unda Pancasan Sandinist gerilla hareketi üyelerinin ve Bolivya’da Che Guevara’nın katledilmesinden derin bir şekilde etkilenmişti. Nikaragua’ya geri döndü ve Sandinist Ulusal Kurtuluş Cephesi (FSLN) ile birlikte çalışmayı denedi. Başlangıçta Sanndinist lider Carlos Fonseca Arguelo’nun Amerikan geçmişine pek güven duymadı ve hatta bunu bir sızma girişimi olabileceği düşünerek sınırlı bir katılımına izin verdi. Daha sonra ise o FSLN saflarında yerini aldı. Ağustos 1969’da ise rejim karşıtı eylemlerinden ötürü Somoza hükümeti tarafından sürgün edildi. Böylece gittiği İsviçre’de de aktif bir Sandinist olarak faaliyet gösterdi ve gerilla eğitimi aldı. Bu arada Patrick, birçok Filistinli grupla ilişki kurdu. Arguelo ve birçok diğer Sandinist savaşçı Nisan-Haziran 1970’te Ürdün’deki kamplarda gerilla eğitimi gördü. Bu süreçte Patrick, üç çocuk babasıydı.
1970 yazında Arguelo Filistin’e dikkat çekmek için dört Avrupa uçağının eş zamanlı kaçırılması için eğitildikleri Fransa’da bir grup Filistinliye katıldı.
6 Eylül 1970’de Patrick, FHKC savaşçısı Leyla Halid’le birlikte Amsterdam’dan New York’a giden El-Al havayollarına ait bir Boeing 707 uçağına bindi. Üzerinde bir Honduras pasaportu vardı. Ancak bu sırada İsrailli ajanlarla çıkan çatışmada Arguelo öldü, Halid ise esir düştü.
Patrick’in ölümünden sonra ailesi onun cesedini alabilmek için birçok yasal ve politik engeli aşmak zorunda kaldı. Annesi onun cesedini geriye, Nikaragua’ya getirebilmek için birçok hükümet ve örgütlenmeye başvurdu.
Filistin halkı ve devrimci savaşçılar Patrick’i hiç unutmadı. Çok sonraları Japon Kızıl Ordusu ve FHKC Tel Aviv’deki Lod havaalanına eylem düzenlediğinde bunu iki yıl önce öldürülen Patrick Arguelo için yaptıklarını açıklayan bir mektup bırakacaklardı.
Nikaragua devriminden sonra, 1983’te Sandinistler, bir jeotermal enerji fabrikasına onun adını verdi. Ne var ki 11 Eylül 2001’den sonra Nikaragua’daki gerici Arnoldo Alemán hükümeti “bir teröristi onurlandırmanın yanlış olduğunu” iddia ederek fabrikanın ismini değiştirdi.
Yoldaşı ve eylem arkadaşı Leyla Halid, Arguelo için şunları söylüyor: “Tarihle randevumuz yaklaşıyordu: bütün planlar eyleme dönüştürülmeliydi; yazılacak olan bizim tarihimizdi; Patrick Arguelo onu kanıyla yazacaktı, ben bu onuru kazanamadım...”
Daha sonra İsrail’in katlettiği Filistin Halk Kurtuluş Cephesi önderlerinden Ghassan Kanafani ise şunları söylüyor: “Şehit Patrick Arguelo haklı bir davanın ve sınırları olmayan kazanılacak bir mücadelenin sembolüdür. O kamplardan ve Lübnan’ın diğer kısımlarından gelen Oum Saad ve diğer bir çoğunun temsil ettiği ezilenlerin ve dışlananların sembolüydü.”