Halk Kültür Merkezleri “Emperyalist İşgale Karşı Özgür Ülke İnsanca Yaşam” kampanyasını sürdürüyor. İstanbul’daki ABD Konsolosluğu’nun önündeki eylemle başlatılan kampanya, önümüzdeki süreçte yeni boyutlar kazanarak devam edecek.
30 yıldan fazla bir süre önce, emperyalist işgale karşı mücadeleye girişenler, “bu durum böyle sürüp gidecek midir?” sorusuna kararlı bir dille yanıt veriyorlardı: “Hayır! Bin kere Hayır!” Bugün HKM’ler, hiç yere düşmemiş olan bu anti-emperyalist bayrağı daha yükseltmek için yola düştüler. İşbirlikçi uşakların “pazarlamacı”lıklarını resmen ilan ettikleri şu günlerde, CIA, FBI ve bütün emperyalist efendilerin Ankara’yı komşu kapısı yaptıkları ve el pençe karşılandıkları zamanlarda ayağa kalkıp haykırıyoruz: Defolun!

Bu haykırış, boş değildir,
Boşuna değildir!
Bu haykırışın dünyanın bütün köşelerinde karşılığı vardır. Bugün dünyanın her tarafında işçi sınıfı ve ezilen halklar Amerikan emperyalizmine karşı nefret ve öfkeyle dolu olarak mücadelelerini sürdürüyorlar. Başta Bush olmak üzere saldırgan politikaların mimarları hangi ülkeye gitseler dayak yemişten beter oluyorlar. Son on yılda emperyalist soygun ya da saldırı kurumları kitlelerin nefret dolu protestolarından uzakta tek bir toplantı yapamadılar. Nereye gittilerse ezilenlerin öfkesi onları izledi ve buldu.
Öte yanda emperyalizmin karşısında onurla dikilen Küba, Venezuela gibi ülkeler, şu son yıllarda dünya halklarından şimdiye dek hiç olmadığı kadar saygı ve sempati gördüler. Bu boşuna değildi kuşkusuz; emekçi kitleler bu ülkelerin halklarının duruşunda kendi umutlarını gördüler.
Ne işgaller ne de tehditler ezilen halkları yıldırıyor artık. Koca bir orduyla girdikleri Irak’tan çıkamaz hale geldiler. Öte yanda Filistin, alternatif olarak neyi seçmiş olursa olsun, bir şeyi kesin biçimde reddediyor: Uzlaşma... İran ve Suriye’nin de öyle üç günde yutulacak lokmalar olmadığı, olmayacağı her geçen gün daha iyi anlaşılıyor.
Bu haykırışın üzerinde yaşadığımız topraklarda da karşılığı vardır.
Bu coğrafyanın emekçi halklarının ABD emperyalizmine olan nefretini anlamak için ayrıntılı anketlere ve yüzdelere ihtiyaç yoktur. Bir avuç işbirlikçi ve onların şakşakçılığını yapan halk düşmanı medya papağanları dışında bu topraklarda Amerikan hayranlarının sayısı dikkate alınmayacak kadar azdır. Bu coğrafyanın emekçi halkları, ne kördür ne de sağır! Onlar, emperyalizmin kanlı yüzünü gayet iyi tanımaktadırlar. Bizler, sofralarımızdaki ekmeği çalan eli de tanıyoruz aslında. Bu eli nasıl kelimelerle ifade edersek edelim, sonuç olarak aklı başında herkesin parmağıyla gösterdiği nokta aynıdır: Emperyalizm ve işbirlikçileri...
Bu soyguncular ve hırsızlar çetesi kovulabilir, özgür bir ülke kurulabilir. Bunun mümkün olduğu şimdiye dek dünyanın birçok köşesinde kanıtlandı, yeniden kanıtlanacaktır. Artık 1990’lı yılların karanlığında değiliz; televizyon haberleri artık evlerimize yalnızca umutsuzluk değil, halkların umutlu seslerini de taşıyor. Bu toprakların emekçilerinin yeri işte tam da bu kavganın sıcaklığıdır.
HKM’lerin haykırışının anlamı budur.
HKM’ler emekçileri, o küçümsenen, bir şey bilmediği sanılan insanları kavgaya çağırıyor.
Ekmeğimize, insanlığımıza ve onurumuza sahip çıkmak, ancak emperyalizme ve yerli uşaklarına karşı mücadele etmekle mümkündür.

Kahrolsun Amerikan
Emperyalizmi!

Özgür Bir Ülke, İnsanca
Yaşam İçin
HKM’lerde Örgütlen!