34. sayıyı geride bırakmanın heyecanıyla, bir kez daha karşınızdayız. Devletin emekçilere karşı açtığı savaş son hızla sürüyor. Bir yandan gecekondular yıkılıyor, diğer taraftan özelleştirme maskesi altında önemli sanayi kuruluşları sermayeye peşkeş çekiliyor. Özellikle TÜPRAŞ VE ERDEMİR’in ucuza kapatılması, “milli sermaye” demagojisiyle yutturulmaya çalışılıyor. Dergimizin ana kurgusu yine bu konular üzerine kurulu. Özellikle geleceğimizi ilgilendiren bu hassas konuları derinlemesine incelemeden geçemezdik. Gündem yazımızla başlayan bu konu hakkındaki düşüncelerimiz, makaleler, TMMOB’dan Meftun Gürdallar, Gülsuyu/Gülensu Güzelleştirme Derneği’yle yaptığımız röportajlarla daha zengin kılındı.
Gecekondu sorununun sadece ülkemize ait bir sorun olmadığını göstermek için de Brezilya Favelalarını inceledik.
Ayrıca, son aylarda MGK tarafından tırmandırılan şovenizm olgusunu inceleyen “Şovenizmi Yenmek İçin Emekçileri Gerçek Sorunlarıyla Kucaklayan Bir Devrimci Çizgi” başlıklı yazımıza yer verdik.
Bu arada her tarafı kaplayan iftar çadırlarını da “Sosyal Riski Azaltma Projesi” başlıklı yazıda işledik. Yılın onbir ayı unutulan hayırseverlik bir anda akıllara geldi. Oluşturulan kuyruklar insanların sefalet ve yoksulluk içinde olduğunu gösteriyor aslında. Kapitalizm en çirkef dönemini yaşatıyor insanlara, kapitalist para babaları ise vicdan rahatlatıyor bu kuyruklarla...
Enternasyonalizmin temsilcisi, ezilen halkların devrimci önderlerinden Che Guevera hâlâ yaşamaya devam ediyor. Bolivya’dan bu yana 38 yıl geçmesine rağmen, bize rehber olmaya devam ediyor.
Dergimiz hakkında bu kadar notlar düştükten sonra, noktalayıp, devamını sizlere bırakıyoruz.
35. sayımızda buluşmak kararlılığıyla...