Ortalığı savaş tamtamlarının kapladığı şu günlerde 10. sayımızla yine sizlerle birlikteyiz. Bu sayımızda emperyalizmin kendi iç evrimine paralel olarak ulusal kurtuluşçu akımların yaşadıkları dönüşümü ve bizler açısından sorunun nasıl ele alınması gerektiğini açmaya çalışan uzunca bir çalışmamız olduğunu göreceksiniz. Son yıllarda bu konuda yaşanan birçok kafa karışıklığının giderilmesi açısından bu çalışmamızın ön açıcı olacağını umuyoruz. Yine aynı yazının bağlamında ele alınması gereken bir de çeviriye yer verdik. Tek başına okunduğunda Sosyalist Barikat okurları açısından çok fazla bir önem içermeyen Zimbabwe ile ilgili bu çevirimizin, bahsedilen “Yeni Süreçte Ulusal Sorun” yazısında ortaya konan olguların kimi yönleriyle bilince çıkarılabilmesinde yardımcı olabileceğini düşünüyoruz.
Dergimizin yayına hazırlandığı şu günlerde dünyada 10 milyonu aşkın sayıda insan “savaşa hayır” diyerek, yeryüzünde sadece savaş çığırtkanlarının borunusun ötmediğini dosta düşmana gösterdi. Önümüzdeki süreçte de iki cephe arasındaki mücadelenin boyutlanacağını söyleyebilmemiz mümkün. Bundan hareketle, her devrimci sosyalistin önümüzdeki dönemdeki görevi, bulunduğu her alanda emperyalist savaş karşıtı hareketi güçlendirmektir. Petrol uğruna, para uğruna insan kanının dökülmesini önlemek için devrimci olmak bir yana, insan olmak bile yeterlidir. Halkın ezici bir çoğunluğunun savaşa karşı olduğu ülkemizde sadece savaş karşıtlığının değil, savaşa karşı, dolayısıyla da emperyalizme karşı harekete geçmenin propagandası yapılmadan tutarlı bir dinamik oluşturmanın olanaksızlığı da her zaman akılda tutulmalıdır.
Akıntıya karşı kürek çekme cesareti ve kararlılığında olanların emekleriyle daha fazla masum insanın ölümünün önüne geçilebilecektir. Savaşa karşı olmanın salt bir söylem olmanın ötesine geçip, bir pratiğin adı olduğunda bu hedefin çok da uzak olmadığı farkedilecektir. Sorun, biraz da “savaşa karşıyım” diyebilmenin ötesine geçip “biz bu savaşı önleyebiliriz” diyebilmeye bağlıdır.
Yeni sayıda buluşma kararlılığıyla...