çocuk...
çocuk...
çocuk...
yumurcak ve elleri ufak
geliyor, dokuz otuz gündür sabırsız
başak, başak sevginin mahsülü.

Umarım şafakta doğacak
babasının yüreğinden apak güvercin kalkacak
belki mavi, uçurum gözlü
belki hafif sarışın
ama iki çıplak bedenin ham meyvesi olacak.

çocuk..
çocuk...
çocuk...
doğ...
derin mavi gözlerinde soylu umutlarla
İçinde sevda dolu dolu
gözlerinde iki kristal
atomu belirsiz
aklın sevda hamalı
yüreğinde kerem yangını
ellerin yüreksizlere yumruk gibi doğ.

Alp Ata AKÇAYÖZ